„Ég veit hvað ég vil“: Stuðningur talsmanna innan barnaverndar

Þátttaka barna í ákvörðunum um eigið líf hefur aukist á síðustu árum og hefur verið tryggð í lögum, þar á meðal barnaverndarlögum nr. 80/2002 og Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Bent hefur verið á að þátttaka barna hefur valdeflandi áhrif auk þess sem börn öðlast færni, þekkingu og hæfni til að takast á við áskoranir í eigin lífi. Mikil áhersla hefur verið lögð á að börn sem fá stuðning barnaverndar sé skapað tækifæri til að tjá sig um þarfir sínar og langanir, veita skal börnum tækifæri til að tjá sig beint eða með milligöngu talsmanns. Markmið þessarar rannsóknar er að skoða hvernig skoðanir og þarfir barna eru settar fram í skýrslum talsmanna hjá barnavernd. Leitast var svara við rannsóknarspurningunni: Hvernig endurspegla skýrslur talsmanna þátttöku barna í ákvörðunarferli barnaverndar? Við vinnslu rannsóknarinnar var eigindlegri aðferð beitt þar sem unnið var með fyrirliggjandi gögn og þau innihaldsgreind. Niðurstöður rannsóknarinnar benda til þess að í mörgum tilfellum sé um sýndarþátttöku að ræða. Flestir talsmenn hitta börn aðeins einu sinni áður en sjónarmiði barns er komið á framfæri í skýrslunum. Sjá má að börn þurfa tíma til að byggja upp traust við talsmann til að geta rætt um sínar aðstæður og sjónarhorn þar sem í skýrslunum kemur fram að börn séu mörg feimin og óörugg. Ekki öll börn náðu að koma sínu sjónarhorni á framfæri þar sem sumar skýrslur sýndu að börn voru ekki tilbúin til þess að ræða við talsmann, því skiluðu sumir talsmenn inn innihaldslitlum skýrslum sem innihéldu ekki sjónarhorn barnanna. Nýta má niðurstöður til að bæta þátttöku barna með stuðningi talsmanna, auk þess að gera talsmenn og annað starfsfólk barnaverndar meðvitaðari um hvað felst í raunverulegri þátttöku barna.Children's participation in decisions about their own lives has increased in recent years and has been guaranteed by law, including the Child Protection Act no. 80/2002 and the United Nations Convention on the Rights of the Child. It has been pointed out that children's participation has an empowering effect, in addition to the fact that children acquire skills, knowledge and the ability to face challenges in their own lives. A lot of emphasis has been placed on the fact that children who receive child welfare support are given the opportunity to express themselves about their needs and desires, children should be given the opportunity to express themselves directly or through an advocate. The aim of this study is to examine how the children views and needs are presented in the repots of advocates in child protection. The research question is: How do the reports of advocates reflect children‘s participation in the decision-making process of child protection? In the research process qualitative methods were used. The research is based on existing data which was thematic analyzed. The results of the study indicate that it‘s often a case of tokenistic approached. Most advocates only meet with children once before a child's point of view is included in the reports. It can be seen that children need time to build trust with an advocate to be able to discuss their point of view and situations, as the reports state that many children are shy and insecure. Not all children were able to express their point of view, as some reports showed that some children were not ready to share it with an advocate, and therefore some advocates submitted limited reports that did not include the children's perspective. The results can be used to improve children's participation with the support of advocates, as well as to make advocates and other child protection staff more aware of what is involved in children's participation